Խնդրում եմ`մնա,չգնաս հանկարծ,
Որ ես չլինեմ այսքան ավերված,
Որ կարոտներից ես չխենթանամ,
Իմ հույսի գոցված դռները բանամ...
Մնա, որ ապրեմ, ճախրեմ քեզանով,
Թեկուզ` երազում և կամ` մի թևով...
Միայն թե զգամ, որ խենթիս կյանքում
Շատ հեռուներից լույս է ճառագում...
Մնա, որ հոգիս անվերջ սավառնի,
Աչքերիս լույսը որ չպակասի...
Իսկ թե որոշես մի օր էլ գնալ`
Սրտիս զարկերը, ՀՈԳԻՍ, քեզ հետ տար...
Комментариев нет:
Отправить комментарий