Ձուլվել եմ ուզում գիշերվա մթին,
Խավարին հանձնել հույզերս տխուր,
Պատմել հուշերս թափառող քամուն,
Գուցե տանի նրան ինձանից մի լուր:
Փարվել եմ ուզում գիշերվա հովին
Ու թևեր առնել խենթ քամիներից,
Հմայված լուսնով՝ պոկվել երկնքից
Ու գնալ-հասնել փայլող աստղերին:
Գուցե այնտեղից՝ աստղերի մոտից,
Կկարողանամ քեզ նորից տեսնել,
Դու իմ հոգյակ՝ հեռու-հեռավոր,
Գուցե մեղմանա կարոտս անմար…
Комментариев нет:
Отправить комментарий