DU ARJANI CHES

Դու արժանի չես իմ տառապանքին, 

Բայց ու՜շ է արդեն... չէ՞ որ իմ հոգին

Լի է քեզանով, արբած է ասես,

Եվ քո կեղծ սիրուց արտասվում եմ ես:

Դու արժանի չես իմ արցունքներին,

Բայց ավա՜ղ, ուշ է, չէ՞ որ սիրտը իմ

Ապրում է հանուն քո սիրո միայն,

Եվ ես անզոր եմ խանգարել նրան…

Դու արժանի չես երազին իմ ջինջ,

Բայց ու՜շ է ավաղ, չէ՞ որ էլ ոչինչ

Հարկավոր չէ ինձ քեզանից բացի,

Եվ գիտեմ անշուշտ,որ զու՜ր սիրեցի:

Դու արժանի չես իմ անկեղծ սիրուն,

Բայց արդեն ուշ է. չէ՞ որ այս կյանքում

Ես չեմ դիամանա առանց քեզ ,իմ սե'ր,

Եվ մի՛ շշնջա կեղծ ու սուտ խոսքեր...