вторник, 17 апреля 2012 г.

VORQAN KUZEI

Որքան կուզեի, որ անձրևի
փոխարեն`Թեկուզ սառը քո
ձեռքերը ինձ հպվեին…Եվ
խելագար քամիների
փոխարեն`Քո ձեռքերը ամուր
ամուր ինձ գրկեին:
Որքան կուզեի, որ արևի
փոխարեն`Քո մարմնի
ջերմությունով ջերմանայի,Որ
տառապած, խենթ օրերի
փոխարեն`Քեզնով լցված
խելառ մի օր ունենայի:
Որքան կուզեի, որ մրսելու
փոխարեն`Քո շուրթերի խենթ
հպումից ես դողայի,Եվ
ամպամած գիշերների
փոխարեն`Քո աչքերի մութ
երկնքում գեթ լողայի…… Եվ
լուսանար գիշերներս քո
ձայնից,Քո ծիծաղից`
առավոտս խենթանար,Հեռու
հեռու երազներս քո
շնչից`Նորից վառվեին, լույս
տային նորից մեղմաբար:Ես
քուն մտնեի… Եվ արթնանայի
քեզանով,Քո ջերմությամբ
երջանկանայի ամեն պահ,Խորը
շնչեի… Արտաշնչեի քո շնչովԻմ
հեռավո’ր… Իմ հարազա’տ…
Ի’մօտար...

Комментариев нет:

Отправить комментарий