Եկել էի, որ մնայի, որ դառնայի քո ստվերը…
Եկել էի, որ քեզ սիրեի, որ հետդ երազանքներ պահեի ու չվախենայի դրանց չիրականանալուց…
Եկել էի, որ երկուսով բարձրանայինք ձեր շենքի տանիքներն ու երգեինք «Մեր սիրո աշունը», որովհետև
աշուն էր ուորովհետև ուրիշ երգ չգիտեինք…
Եկել էի, որ դառնայիր ավելի լավը, որ ժպտայիր մի քիչ… Եկել էի, որ քեզ սիրել սովորեցնեի..
Եկել էի ու ուզում էի հավիտյան կողքդ մնալ:
Բայց հիմա գնում եմ…
Գնում եմ, որ կարոտել սովորես, որ կարողանաս ինքնուրույն բարձրանալ տանիքներն ու երազանքներ պահել առանց վախենալու…
Գնում եմ, որ ուրիշ երգ սովորես ու երբ հաջորդ անգամ գամ, գարուն լինի կամ ամառ…
Комментариев нет:
Отправить комментарий