Կռվում ենք հաճախ իմ սիրտը եւ ես,
ՈՒ քո պատճառով խայթում ենք իրար,
Երբեմն հոգով ներում եմ ես քեզ,
Նա ասում է ինձ հիմար ես,հիմար...
Երբեմն էլ նա է թախծում քեզ համար,
Եւ ես եմ սաստում նրան անզիջում.
Սակայն հաշտվում ու ներում ենք իրար,
Երբ քո հոգեթով ժպիտն ենք հիշում...
Комментариев нет:
Отправить комментарий