Կա հեռավորություն,որ հազար անգամ գերադասելի է,որովհետև ԿԱՐՈՏ է արթնացնում և կա մոտիկության մի տեսակ ,որը օտարացնում է:Այն էլ ասեմ քեզ,որ ինչ էլ պատահի ,ինչ քամիներ ու փոթորիկներ էլ փչեն դու ինձ չե'ս օտարանա: Գուցե թե չմոտենաս,բայց չես էլ հեռվանա,որովհետև դու իմ հոգում մի անկյուն ես գրավել ու ամուր պահում ես ,ինչը ինձ հուշում է,թե գուցե մի անկյուն էլ ես ունեմ քո հոգում և աղոթում եմ ,որ նա հավերժաբար մնա իմը:
Քո անկյունը իմ հոգում է,ինձ նեղություն չի տալիս,ընդհակառակը,ջերմացնում է,ինձ կապում է զգացմունքների հետ,որոնք դուրս են եսասիրությունից ու մարդուն մարդ են դարձնում :
Ես ուզում եմ նիզակահարել այն աներևույթ թշնամուն,որի անունը ԿԱՐՈՏ է...
Комментариев нет:
Отправить комментарий