HOGNEL EM

Սիրտ իմ խնդրում եմ մոռացիր նրան,

Հոգնել եմ արդեն այս տխուր կյանքից,

Ես էլ չեմ ուզում, որ իմ աչքերից,

Թեկուզ մի կաթիլ արցունք գլորվի:

Հոգնել եմ արդեն ես այն մտքերից,

Թե ում հետ է հիմա նա խոսում,

Թե ում համար է նրա սիրտն զարկում,

Թե ում շուրթերն է հիմա համբուրում:

Հոգնել եմ ես ապրել այն վախով,

Թե արդյոք մի օր կտեսնեմ նրան

Մեկ այլ ուրիշին իր կրծքին հպած:

Հոգնել եմ արդն, հոգնել անսահման...